30
maj

Historia jednego projektu – od pomysłu do realizacji

Proces powstawania szkła artystycznego w architekturze jest dość skomplikowany i składa się z wielu etapów. Zapraszamy Klientów i Architektów, z którymi współpracujemy do obejrzenia tego procesu, pokazującego kompleksowy zakres prac wykonywanych w Archiglass i u zaufanych współpracowników na przykładzie projektu “Wielki Wybuch” w Kampusie Uniwersytetu w Białymstoku.

Koncepcja ustawienia szklanej kuli symbolizującej w artystyczny sposób „Wielki Wybuch” autorstwa Tomasza Urbanowicza narodziła się w głowie Profesora Marka Budzyńskiego w czasie premiery filmu „850 C Szkło Tomasza Urbanowicza” w lutym 2013 roku.
Profesor Budzyński wraz z Zespołem jest autorem projektu Kampusu Uniwersytetu w Białymstoku. W centralnym punkcie Kampusu na placu Syntezy Nauk przewidział właśnie szklana kulę. Początkowo miała to być jakaś fontanna, w efekcie decyzji powstało dzieło autorskie Urbanowicza.

Chcielibyśmy przybliżyć proces jej powstania, dzięki czemu można zrozumieć sposób i zakres pracy także przy innych realizacjach ARCHIGLASS.

 

Zobacz proces twórczy

 

Na początku była długa wspólna podróż pociągiem w zimową porę wagonem Wars do Białegostoku. W czasie tej podróży, podczas rozmów, dyskusji lub wspólnej ciszy urodziła się nić zrozumienia koncepcji. Kilka szkiców Profesora opisywało tę wizję.
Nastąpiła wizyta na budowie i wyczucie przestrzeni, światła itd. To zawsze ważny element żeby już to „zobaczyć” i zacząć żyć tym przyszłym jeszcze projektem. Następnie Tomasz Urbanowicz stworzył szkice stanowiące własną autorską interpretację rzeźby wynikającą właśnie ze spotkania z Profesorem i odwiedzonym miejscem. W pracowni wybudowany został model w skali 1:1, który najpierw posłużył do określenia kształtu poszczególnych szkieł, a następnie przewieziony do ślusarzy posłużył za sferę, w której środku tworzyła się konstrukcja. Kula ma średnicę 2,5 metra i uniesiona na konstrukcji sięga 3 metrów.

Prace przebiegały równolegle. W firmie Hostal powstawała pod ścisłym nadzorem Tomasza Urbanowicza konstrukcja, a w Szopie Jazowej w piecach odlane zostały szkła. W Hostal prace zaczęły się od środka, czyli „Boskiej Cząstki” wykonanej z błękitnej szklanej kuli umieszczonej w pewnym jeszcze porządku Wszechświata czyli globusie. Ponieważ zamiarem było by cała rzeźba symbolizowała „Wielki Wybuch” konstrukcja wygląda właśnie jak wybuch, jak rozrzucone bierki. Zbudowana jest z prętów ze stali nierdzewnej o średnicach 6,8,10,16 mm. Na prętach poumieszczano dodatkowo szklane kulki o różnych średnicach, w których wszystko soczewkuje, tworząc kolejne „małe Wszechświaty”. W okrągłej podstawie wykonano cztery otwory na dobrane przez ARCHIGLASS oświetlenie LED.

W Szopie Jazowej, w sterowanych komputerowo piecach na podczerwień, w temperaturze 850C odlanych zostało dziewięć szkieł o określonych w czasie studiów proporcji kształtach. Fakturą przypominają galaktyki i powierzchnie księżyców z widocznymi kraterami. W pierwszej kolejności szkła zostały odlane na płasko, uzyskując „kosmiczny” relief. Następnie po umyciu, odwrócone fakturą do góry, zostały wygięte w kształt sfery o średnicy 250 cm. Do przestrzennego gięcia posłużyły formy zbudowane z ognioodpornych materiałów. W następnym etapie, poprzez opracowany specjalnie dla tej rzeźby system montażu, szkła znalazły swoje właściwe miejsce na skomplikowanej konstrukcji i całość została przewieziona do Białegostoku.

Ustawienie rzeźby i podłączenie świateł zakończyło prace montażowe. Pozostało udać się na uroczyste otwarcie z udziałem JM Rektora UwB

i… zrobić zdjęcie!

 

Zobacz cały projekt